به گزارش خبرگزاری رویترز پژوهشگران می‌گویند این تکنولوژی جدید تا ده سال آینده برای استفاده تجاری در نیروگاههای موجود قابل استفاده خواهد بود.
در رآکتور هسته‌ای شکافت(فیسیون) اتم‌های اورانیوم گرمای لازم برای تولید بخار آب و چرخاندن توربین برای تولید برق را فراهم می‌کند.در حال حاضر این یک وانت پر از سوخت اورانیومی می‌تواند برق لازم برای یک شهر در طول یک سال را فراهم کند.
اما دانشمندان مؤسسه فن‌آوری ماساچوست(MIT) معتقدند راهی را یافته‌اند که همین میزان سوخت مدت بیشتری رآکتور را به کار اندازد و برون‌ده آن را تا 50 درصد بیفزاید.
سوخت اورانیومی معمولاً به صورت قطعات استوانه‌ای سرامیکی به قطر حدود 1.25 سانتی‌متر شکل داده می‌شود که شبیه پشگل سیاه و نرم حیوانات کوچک است.
پاول هجلار و ماجد کاظمی از بخش علوم و مهندسی هسته‌ای MIT به همراه دانشمندانی از شرکت Washingtonhouse و چند شرکت دیگر اخیراً پروژه سه ساله‌ای را برای وزارت انرژی آمریکا به پایان رسانده‌اند.
تمرکز آنها براین مسئله بود که چگونه برای رآکتورهای با آب تحت فشار، سوختی کارآمدتر بسازند که در عین حال از معیارهای لازم ایمنی برخوردار باشد.
حدود دو سوم 103 رآکتورهای هسته‌ای موجود در آمریکا از نوع تحت فشار هستند که در آنها برای جلوگیری از به جوش‌آمدن آب از فشارهای بالا استفاده می‌شود.
این دانشمندان شکل سوخت را از استوانه‌ای توپر به لوله‌ای توخالی تغییر دادند، و با افزایش حاصل در مساحت که امکان عبور آب را از درون و بیرون میله‌های سوخت ممکن می‌کند، میزان انتقل حرارت را افزودند.
این طراحی جدید سوخت رآکتور ایمنی بسیار بیشتری دارد چرا که درجه حرارت کاری را به 700 درجه سانتی‌گراد می‌رساند که بسیار پایین‌تر از 1800 درجه میله‌های معمولی سوخت است و تا نقطه ذوب اورانیوم ،2840 درجه، نیز فاصله بسیاری دارد.
